Heydər Əliyev şəxsiyyətinin təntənəsi - qurtuluşdan qurtuluşa
Heydər Əliyev şəxsiyyəti müasir Azərbaycanın dövlətçilik tarixində ən parlaq simadır. Azərbaycan xalqının qəlbində əbədiyaşar yerə sahib, hələ sağlığında Ümummilli Lider statusunu qazanan, Ulu Öndər kimi milyonların sevimlisi olan Heydər Əliyev müasir Azərbaycan dövlətinin xilaskarı, memarı və qurucusu kimi tarixə düşüb. Hər kəsin bildiyi və qəbul etdiyi, bəzilərinin istəməsə belə qəbul etməyə məcbur olduğu yenilməz bir həqiqət var: Ulu öndər Heydər Əliyev Azərbaycan xalqının xilaskarıdır və onun müəyyən etdiyi ideoloji xətt müasir dövlətimizin parlaq gələcəyinin təminatçısıdır.
1993-cü il iyunun 15-i Azərbaycan tarixinə Milli Qurtuluş Günü kimi daxil olub və həmin gün dövlətçiliyimiz yox olmaq təhlükəsindən xilas edilməsi üçün əsaslı sütunlar yaranıb. Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər Əliyev öz xilaskarlıq missiyası ilə ölkəmizin müstəqilliyini qoruyub, respublikada tüğyan edən ictimai-siyasi böhranı aradan qaldırıb və inkişafın təməlini qoyub. Bu gün milli qurtuluş ideologiyasının təntənəsi müstəqil respublikamızın davamlı inkişafında özünü aydın göstərir, regionda və dünyada Azərbaycanın nüfuzu daha da artır. Bəhs etdiyimiz qurtuluş mövzusunda fikir və mülahizələrimizi davam etmək üçün daha bir həqiqəti ifadə etməliyik Milli Qurtuluş Gününün əsası çox-çox əvvəl Azərbaycan keçmiş sovetlər birliyinin tərkibində olduğu dövrdən qoyulub. Məhz bu həqiqətə və məntiqi mülahizələrə əsaslanaraq mühakimələrimizi davam etdirmək niyyətindəyik. Əslində bütün parametrlərinə görə, bu dövrün başlanğıcını 1967-ci ildən hesab etməyimiz daha düzgün olardı. Ən azı ona görə ki, ulu öndər Heydər Əliyev Azərbaycan SSR Dövlət Təhlükəsizlik komitəsinin Sədri vəzifəsinə təyin olunduğu vaxtda ermənilər Dağlıq Qarabağ bölgəsində separatçı fəaliyyətlərini genişləndirmişdilər. Yəni 1987-ci ilin sonlarında ermənilərin baş qaldıran əsasız iddiaları bundan iyirmi il əvvəl də ortaya çıxmışdı. Heydər Əliyevin Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin sədri kimi bu barədə Azərbaycan rəhbərliyinə təqdim etdiyi məxfi arayışlardan birinə diqqət edək: ”Son vaxtlar ayrı-ayrı təşkilatlarda xidməti silah və sursatın itməsi halları müşahidə olunur...Nəticədə 1968-ci ilin iyul ayında Sarkisyan tərəfindən Bakıdan Xankəndinə daşınan partlayıcı maddədən cəmi 2520 ədəd olmaqla 3 qutu itmişdir”. Dövrünün siyasi şəraitinə qanunlarına uyğun olaraq fəaliyyət istiqamətləri müəyyən edən Heydər Əliyev qısa bir zamanda Dağlıq Qarabağdakı separatizm fəaliyyətlərinə son qoydu. Ermənistanın millətçi-təxribatçı qüvvələrin Dağlıq Qarabağın ictimai-siyasi həyatına təsir imkanları minimuma endirildi. Nəhayət, Heydər Əliyevin 1969-cu il iyulun 14-də Azərbaycanda siyasi hakimiyyətə gəlişi baş tutdu. Əlbəttə bundan əvvəlki funksiyasının qapalılığı səbəbindən geniş ictimaiyyət Heydər Əliyevi o qədər də yaxından tanıya bilməzdi. Lakin siyasi dairələr, dövlət elitası, elmi-mədəni ictimaiyyət və s. mühüm təbəqələr Heydər Əliyev şəxsiyyətinin gücünə müəyyən mənada bələd idilər. O, dövrdə respublika rəhbərliyindəki siyasi çəkişmələr, sosial-iqtisadi inkişaf konsepsiyasının olmaması, Moskva ilə uzlaşmaların zəifliyi ölkədə bir sıra problemlər yaratmışdır. Azərbaycan bütün göstəricilərinə görə, keçmiş SSRİ məkanında geridə qalan tərəflər sırasına yer alırdı. “Hər kəs üçün məşğulluğun təmin edilməsi” prinsipi ilə ölkənin siyasi idarəetməsinə yeni nəfəs gətirən Heydər Əliyev qısa zaman kəsiyində elm və təhsil, kənd təsərrüfatı, neft və kimya, sənaye, şəhərsalma, gənclər və idman kimi mühüm sahələrdə canlanma yaratdı. Hər biri yeraltı saray qədər möhtəşəm olan metro stansiyalarının bir-birinin ardınca istifadəyə verilməsi paytaxt Bakının genişlənməsi üçün stimul oldu. Çayçılıq, üzümçülük, pambıqçılıq, tütünçülük sahələrinin inkişafı ölkədə yeyinti sənayesinin yeni təməli üçün bazaya çevrildi. Azərbaycan qanunvericiliyində əsalı dəyişikliklər aparıldı, Azərbaycan dili konstitusiya əsasında dövlət dili elan edildi. Mədəniyyətin bütün sahələri üzrə dinamik inkişaf başladı. Elm və mədəniyyət sahələrinin aparıcı simalarına ali dövlət mükafatlarının təqdim edilməsi bu sahələrdə sağlam bir rəqabət yaratdı. Çox qısa zamanda Azərbaycanın adı sovet sərhədlərindən uzaqlarda eşidilməyə başladı. Bütün sahələr üzrə qabaqcıllığı ələ keçirən Azərbaycan ölkə xaricindəki soydaşlarımız üçün cəlbedici Vətənə çevrildi. Yuxarıda sadaladığımız fəaliyyət istiqamətləri təsdiq edir ki, Heydər Əliyev şəxsiyyəti qurub yaratmaq, daim yeniliklər etmək, siyasi şəraitə uyğun şəkildə xalqına xidmət etmək, ölkəsinin və millətinin inkişaf yolunu müəyyənləşdirmək iqtidarında olan əvəzsiz bir liderdir. Ulu Öndərimizin liderlik xüsusiyyətlərində ən mühüm cəhət uzaq hədəfləri dəqiq müəyyən etmək və ona çatmaq üçün strategiya müəyyənləşdirmək olub. Ölkədə aparılan çoxistiqamətli təhsil siyasəti nəticəsində keçmiş SSRİ-nin ən qabaqcıl ali təhsil müəssisələrində, eləcə də hərbi məktəblərdə ali təhsil almağa göndərilən azərbaycanlı gənclər Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətinin birinci dövründən xalqımıza miras qalan milli sərvət kimi zamanında pöhrələyib bəhrə verməyə başladı.
Dünya ermənilərinin, o cümlədən təcavüzkar Ermənistanın Azərbaycan qarşı əsasız ərazi iddiaları ortaya çıxanda xalqımız bir nəfər kimi öz sözünü dedi və qətiyyətli etiraz mövqeyi nümayiş etdirdi. Lakin Ermənistan SSR-də məskunlaşan 300 minə yaxın soydaşımız öz ata-baba yurdundan qanunsuz deportasiya edildi. Soydaşlarımızın bu deportasiyasını yaradan yeganə səbəb budur: hər bir azərbaycanlının mövqeyi dəyişməz qalırdı - Dağlıq Qarabağ Azərbaycandan ayrıla bilməz! Belə bir şəraitdə məhz 1987-ci ilin sonlarından başlayaraq ardıcıl olaraq qarşılaşdığımız məğlubiyyətlərin də səbəbi məhz lidersizlik oldu. Yalnız və yalnız bu boşluq sayəsində 1988-1993-cü illərdə Azərbaycan dövlətçilik ənənələrinə sarsıdıcı zərbələr vuruldu, ölkə iqtisadiyyatı böhran həddinə sürükləndi, respublikanın müdafiə konsepsiyası yaradılmadı, anarxiya və xaos siyasi hakimiyyəti zəbt etdi.
Nəhayət, ulu öndər Heydər Əliyevin müəyyən etdiyi uzaqgörən neft və inkişaf strategiyası qüdrətli Azərbaycan dövlətinin bu gününü və gələcəyini müəyyən etdi. Bu gün uğurla fəaliyyət göstərən Bakı-Tbilisi-Ceyhan, Bakı-Tbilisi-Ərzurum, Bakı-Tbilisi-Qars, Cənub Qaz Dəhlizi, Şimal-Cənub Beynəlxalq Nəqliyyat Dəhlizi, Bakı Beynəlxalq Dəniz Ticarət Limanı və s. kimi beynəlxalq əhəmiyyətli iqtisadi layihələr ümummilli lider Heydər Əliyevin müəyyən etdiyi inkişaf strategiyasının, dövlətçilik ənənələrinin, siyasi rəhbərliyin etibarlılığının qorunması prinsiplərinin ortaya çıxardığı nailiyyətlərdir.
Yekunda qeyd etmək istərdik ki, yeni növ koronavirus (COVID-19) pandemiyası 2020-ci ildə dünya dövlətləri üçün sınaq perimetrinə çevrildi. Təkcə ölkələrin idarəetmə imkanları deyil, humanizm prinsiplərində yanaşma tərzi də üzə çıxdı. Cəmi 33 il əvvəl başqa ölkələrin və beynəlxalq təşkilatların yardımına möhtac olan Azərbaycan bu prosesdən alnıaçıq çıxa bildi. On beş ölkəyə COVID-19 infeksiyası ilə bağlı humanitar yardım göstərildi. Məlum epidemiyaya qarşı mübarizdə istifadə etmək üçün zəruri olan məhsulların istehsal müəssisələri, həmçinin mobil xəstəxanalar quruldu. Bütün bunlar Heydər Əliyev şəxsiyyətinin təntənəsi hesab olunan davamlı nailiyyətlərdir.